Tegenover het peperdure ultramarijn staat het volkse wede, de Europese variant van indigo. Tegenover de kroningsjurk van Máxima staat het leger spijkerbroeken dat niet uit het straatbeeld wil wijken. Tegenover het diepe blauw van de romantische melancholie staat het helle blauw van de avant-garde. Blauw is dienstbaar. En toch blijft het zijn magie behouden.

Kunstwerken hebben meerdere levens. Het eerste begint bij hun voltooiing in het atelier. Naarmate de tijd passeert maken ze allerlei metamorfosen door,
subtiele en minder subtiele, van verwering, overschildering en verkleuring.
Restauratoren proberen die geschiedenis af te remmen, of terug te draaien. Daarmee bieden zij kunstwerken een nieuw leven.

Het vluchtigste en tegelijk meest alomtegenwoordige in ons aardse bestaan vertalen in een kunstwerk.
De geschiedenis van de zoektocht naar dat vermogen, is een verhaal op zichzelf dat zich grotendeels in beeld laat vertellen: van het wonder-baarlijke landschap in de achtergrond van een veertiende-eeuws schilderij van Jan van Eyck tot James Turrell en Olafur Eliasson en Tacita Dean.